نیستان

تا که بر خاطره ها دست گذر دادم من/ یاد روز نهم از ماه دی افتادم من

روز بیداری و تکرار غدیر خم بود/ زان سبب هست اگر خرم و دلشادم من

یادم افتاد ز ایام غبار آلوده/ و از آن روز که دل‌ها همه شد آسوده

مدتی بود وطن طعمه روباهان بود/ دیده بی خردان بر دهن شیطان بود

قصدشان بود براندازی و در این عرصه/ شد عیان هرچه نفاق خفی و پنهان بود

ما که از عمر پی فصل بهارش بودیم/ خسته از فتنه و از گرد و غبارش بودیم

باز از غفلت ما فکر محالی کردند/ فکر احیای تن رو به زوالی کردند

غافل از اینکه در این معرکه رعب انگیز/ تکیه بر شیر نر بی دم و یالی کردند

اینکه «این‌بار تقلب شده» را رمز نمود/ بر تن مرده جنبش، کفن سبز نمود

تا توانست ز هر بتکده نیرو آورد/ هر چه در چنته نگهداشته بود، رو آورد

آن‌قدر کرد فراتر ز گلیمش پا را/ عاقبت مرشد ما، خم به ابرو آورد

تا که دیدیم غمی بر دل رهبر آمد/ آخر کار همه فتنه گران سر آمد

عده ای خون به دل مردم ایران کردند/ پشت بر دغدغه پیر جماران کردند

دهمین روز محرم شد و کوفی گشتند/ هتک حرمت به حسین (ع) شاه شهیدان کردند

این زمان بود که ما یاد خمینی کردیم/ بعد صبر حسنی، کار حسینی کردیم

کو یلی که پنجه در پنجه شیر اندازد/ پرچم پیر جماران، به زیر اندازد

تا علم بر سر دوش علی خامنه ای ست/ سوی این خیمه کسی نیست که تیر اندازد

این علمدار، فدایی، دو سه لشگر دارد/ آن طرف مرد اگر هست قدمی بردارد

9 دی مظهر بیداری مردم باشد/ مایه وحدت و ایجاد تفاهم باشد

ای که در سر هوس فتنه دیگر داری/ مملکت تحت لوای مشهد و قم باشد

هر که با شیعه اولاد علی در افتد/ سر و کارش به خدا با یل حیدر افتد