نیستان

به نام آب اسیر سرابمان کردند / چه شد که سر به دل انقلابمان کردند

عفاف فاطمیان را به سخره می گیرند/ چه هجمه ها که به اصل حجابمان کردند

هوای شهر شهیدان ز کیدشان ابریست / ز فتنه خون به دل آفتابمان کردند

نه شرم از شهدا و نه شرم از رهبر / هماره بعد خمینی عذابمان کردند

به کوچه های ولایت شراره افروزان / به شعله های جسارت کبابمان کردند

از آن دعای فرج که در آن ولایت نیست / به پیش حضرت آقا خرابمان کردند

به نام مکتب ایرانی آمده توحید / به انبیای عظام و کتابمان کردند

حرام خور که شدی حق کشی شود ساده / چه باطلند که ناحق حسابمان کردند

فرشتگان خدا چون غریبمان دیدند / چنان دعای سحر مستجابمان کردند